Kayıp Vampirler Alemi

Bu benim senaryomdur sadece benim tarafımdan yazılmaktadır
konusu twillight içeriklidir
ama ilham kaynağım arkadaşım zeyneptir hakkını ödeyemem kendisi bu sitede yok


Umarım beğenirsiniz karakterleri ve ilk bölümü birazdan ekleyeceğim



Benden sıkıldınız biliyorum =)

AÇIKLAMA

Hayatta en değer verdiklerinizi gözünüzün önünde kaybedince asla yaşayamayacağımızı düşünürüz.Onlarsız olmaz deriz.Ama yaşanılır çünkü zaman bizi asla beklemez.Biz nerde kalırsak kalalım o mutlaka devam eder.O anda yapılabilcek tek şey zamana ayak uydurmaktır, asla umutsuzluğa kapılmamaktır.Vazgeçmemek ve umudunu yitirmemek...Sanırım benim sonunda başarmamın sebebi bu.Tabii asla tam olarak başarmış sayılmam.Çünkü hayatın bizi nelerle karşılaştırcağını asla bilemeyiz.Ne kadar özel güç olursa olsun...





KARAKTERLER



Annie Musan:Vejeteryan bir vampir.Hayatta en çok değer verdiği şeyleri kaybettikten sonra yakın arkadaşı tarafından vampire çevirildi.Abisini bulmak için dünyanın altını üstüne getirdi ve kaderi onu Forks a götürdü.16 yaşında görünmesine rağmen o aslında 100 yaşında.Forksta abisi ve hiç tatmadığı duyguları bulacak Annie.Ve bilmediği bir çok şey öğrenecek… Annie çok özel bir vampir.



Matt Jones:Zengin bir iş adamının tek oğlu.Ama ne yazık ki babasıda Matt’i onun gibi olmaya zorluyor.Ama Matt’te hiç ciddi iş adamı tipi yok hem daha okulu var.Bu durumdan bunalan Matt kendini Forks’a atıyor.Burda başına neler geleceğinden habersiz bir şekilde…

Matt vampir değil ama özel güçleri var.Hava durumunu değiştirebilme ve aşırı derecede güç.



Edward Cullen:Carlisle’nin ailesinin ilk üyesi.O da vejeteryan bir ailenin vejeteryan bir üyesi.17 yaşında görünmesine rağmen o aslında 110 yaşında.Uzun yıllardır hatta dönüştürüldüğünden beri tek bir kız arkadaşı bile olmamış.Ama bu asla olmayacağı anlamına gelmez.Okula yeni gelen bir kız onun önce nefretini sonrada ilgisini çekiyor.Şu anda sevgililer.Ayrıca herkesin düşüncesini duyabiliyor.(Bella dışında)



Bella Swan:Yaşadığı yerden sıkılıp Forks’a geldi.Aslında sıkılmak değilde yaşadığı olaylar diyelim.Annesinin ve babasının aynı gün düğünleri olması…Bir kız bunların hepsini kaldıramaz.Forks’ta küçük bir ev tutup buraya taşındı.Daha geldiği ilk günden umulmadık birine kaptırdı kendini.Bu kişi kesinlikle Edward Cullen'dır.Şu anda sevgililer.

Brad Thomson: Dönüştürüldükten sonra Annie'ye çok büyük yararları oldu.Onun nasıl yaşayacağını ve nasıl bir vejeteryan olacağını öğretti.Annie'ye bir abi şevkati uyguladı.En azından Annie böyle anladı... Brad çok iyi kalpli ve çok güçlü bir vampir.Yaklaşık 300 yaşında ama 20 gösteriyor.



Carlisle Cullen:İnsan kanına nasıl dayandığı bilinmeyen bir doktor.Dönüştürdüğü vampirlere öz çocuğu gibi davranıyor.Karısı Esmé’ye çok aşık.



Esmé Cullen: Carlisle’nin karısı.Üvey vampir çocuklarına tam bir anne şevkati uyguluyor.



Alice Cullen: Çıtı pıtı,peri kızı edasında bir vampir.Geleceği görebiliyor.Jasperla birbirlerini seviyorlar.



Jasper Hale:Herkesin düşüncelerine hakim olabiliyor duygularında değişiklikler yapabiliyor.Alice’i çok seviyor.



Rosalie Hale: İnsanlara Jasper’ın ikizi olarak tanıtılıyor.Çok güzel ama biraz kibirli.Emmett’a aşık.



Emmett Cullen: Kaslı bir yapısı var.Özel güce ihtiyacı yok.Şakacı ve neşeli.Rosalie’ye aşık.

Karakter Resimleri =)

Annie Musan -> https://2img.net/h/oi40.tinypic.com/2637rkn.jpg

Matt Jones -> https://2img.net/h/oi44.tinypic.com/vdqx4.jpg

Brad Thomson -> https://2img.net/h/oi39.tinypic.com/1zfhsw8.jpg

Edward Cullen - Bella Swan - Rosalie Cullen - Emmet Cullen - Jasper Cullen - Alice Cullen -> https://2img.net/h/oi30.tinypic.com/6f2pw2.jpg

Carlisle Cullen - Esme Cullen -> https://2img.net/h/oi27.tinypic.com/28in6uw.jpg

ANNİE MUSAN (CULLEN)

Uzun bir yoldan sonra Forks’a geldik işte.Gördüğüm imgeye ağabeyim buradaydı.Ama nedense imgede abimin yüzünü görememiştim.Yüzü bulanık şekildeydi.E herkese sizin adınız Edward Musan mı diye soramayacağıma göre düşüncelerine başvurmam lazım. Önce okula kayıt yaptırmam lazım çünkü imgede ağabeyimle okulda karşılaşıyorduk.Gene mi lise okuyacağım.Of bıktım lise okumaktan.Neyse okula geldim ve kaydımı yaptırmak üzere idare katına çıktım:
Görevli:İsminiz nedir?
-Annie Musan.
Görevli:Velisi siz misiniz ?
Brad:Evet kuzeniyim.
Görevli:Kimlik görebilir miyim?
Brad:Buyurun 18 yaşından büyüğüm.
Görevli:Tamam.Buyrun.Kaydınız yapıldı.Okulumuzda mutluluklar.
-İyi günler.
Brad:İyi günler
Samimi bir gülücük ile odadan çıktım.Şimdi sıra en önemli işe gelmişti.Ağabeyimi bulmak.Şöyle bir bahçeye bakıp gidecektim.Bugün derse girecek halim yoktu.Ayrıca gidip kendime bir ev bulmalıydık.Şükürler olsun ki yeteri kadar paramız var.Zaten yemek ihtiyacımız da yok.Buradaki ormanlarda kesinlikle bize göre küçük ayılar vardır.İnsanken bu kadar yiyor muydum acaba? İnsanlığımla ilgili hatırladığım tek şey annem ve babamın gözümün önünde ölmesi ve kim olduğunu bilmediğim birinin –bir adamın- ağabeyimin nabzını kontrol ettikten sonra onu dönüştürmesiydi –aslında onun ne yaptığını anlamamıştım o an tek anladığım ağabeyimin acı çektiğiydi-.Beni dönüştürememişti çünkü o sırada polisler hastane odasına girmişlerdi ve adam ağabeyimi alıp hızla pencereden çıkmıştı.Daha sonra benim hayatımda kurtulmuştu ama sonuçta bende dönüştürülmüştüm.Yakın arkadaşım tarafından;
“-Bak Annie şimdi seni dönüştürmek zorundayım.
-Neden bahsediyorsun Betty.
-Annie bak birazdan başımıza çok kötü şeyler gelecek.
-Az sonra mı? Hiç bir şey anlamıyorum.
-Bak ben bir vampirim şu an bunu anlatacak kadar vaktim yok.Şu an hissedebiliyorum.Bir grup vampir beni öldürmeye geliyor.Ve … ve … sen bir insansın. Ben bile en iyi arkadaşım olduğu halde senin kanına dayanmakta zorlanıyorum.Eğer onlar gelene kadar seni dönüştürmezsem ölecekler.
-Ne ?
-Şu an hiçbir şey anlamadığını biliyorum. Ama Annie lütfen bana güven ve seni ısırmama izin ver yoksa seni öldürecekler.
-Betty neden bahsediyorsun ?
-Seni çok seviyorum canım arkadaşım.Seni öldürmelerine seyirci kalamam.İstesende istemesen de seni dönüştüreceğim.
Ve aniden boynumu ısırdı.Damarlarımdan içeri akan şey fena halde acı vericiydi.Beni bir koltuğa yatırdı ve tam o sırada içeri birkaç kişi girdi.Betty ve onlar savaşmaya başladı.Yardım etmek isterdim fakat kıpırdayamıyordum bile.En sonunda Betty hepsini parçalara ayırmıştı ve oracıkta ateşe atmıştı ama yaralanmıştı oda parçalanmıştı.Anlamıyordum neler oluyordu,Betty nasıl bu kadar güçlüydü.Ayakta duruyordu ama parçalanmıştı.Küçük bir noktadan birbirine bağlı kağıt gibiydi.Bana baktı ve ;
-Annie bu değişim evresinde yanında olmak isterdim ama üzgünüm ama seni çok seviyorum dedi ve yere yığıldı.Tamamen parçalanmıştı ve parçaları alevlerin ortasına düşmüştü.Daha sonra içeri Betty’nin arkadaşı girdi.Oda vampirdi.Orayı görünce dehşete düştü.Benim dönüşüm evresinde olduğum farkına vardı ve beni alıp hemen oradan uzaklaştırdı.”
Betty,canım arkadaşım.Ağlayabilme yeteneğim olsa kesinlikle ağlardım.Neyse şimdi kendime bir ev bulmalıyım.Brad ne düşündüğümü anlamıştı.
Brad:Üzülme Annie.Emin ol Betty şu an bizi görüyor ve gülme krizinde. =)
-Betty bizi görüyorsan seni seviyorum canım.
Brad:Hadi canım ev bulalım =)
Bir emlakçıya gittik;
-Ya böyle çok büyük olmasın.Öğrenci evi yani.
Emlakçı:Buluruz hanımefendi.
Onu öldürebilirdim düşüncelerinden dolayı.Pis sapık.Kendimi çok zor tutuyordum onu boğmamak için.İnsan kanı içmeyeceğime söz vermeseydim güzel bir menü olurdu.Yok ya bunun kanıda kendisi gibi pistir.
Emlakçı:İsminiz neydi?
Brad:Hemen bize bir ev bul
-Emlakçı:Sadece hanfendiyle tanışıyoruz.
Ona öyle bir bakış fırlattı ki korkudan bayılabileceğini düşünüyordu.Hafifçe masaya vurdu ama neredeyse kırılacaktı.Göya hocam olcak.Daha elini ayarlayamıyor… =)
-Bana uygun bir ev var mı yok mu?
-Ta ta tabi buyurun evi göstereyim.
Eve gidip baktık.Gayet güzeldi.Bu evi tuttuk ve sapık emlakçıdan kurtulduk.Gidip biraz ev eşyası aldık.Yan binada oturan kaslı –bayağı kaslı hatta yer yer ayı gibi- çocuk yardım isteyip istemediğimizi sordu.Bizde bu iyi niyetini geri çevirmedik.İyi birine benziyordu ve düşüncelerinde hiç sapıkça bir şey yoktu.
-Bunları tek başıma taşımamız imkansızdı.Çok teşekkürler.
Yalandan kim ölmüş ki…
Mark:Sorun değil komşuluk görevi.Öğrenci misiniz?
-Evet.
Brad:Ben bitireli çok oldu =) Siz?
Mark:Ben üniversiteyi daha yeni bitirdim.
-Kurtulmuşsunuz.
Mark:Ya öyle.
Akşama kadar evi yerleştirdik.Kaslı olmasına rağmen fazla güçlü sayılmazdı.Biz birkaç dakikada bitirebilirdik.Ay gene çok havalandım.Vampir olduğumdan beri fazla artistleniyorum insanlara karşı.Bize onlarda yemek yememi önerdi.Yeni taşındığımız için evde yiyecek bir şey olmadığını düşündü.Ve annesi çok güzel yemek yapıyormuş.Nezaketen gittik.Of yemekler ne kadar güzle olursa olsun bana göre çamur yemek gibiydi.Şimdi mis gibi kan içmek vardı.
Mark’ın annesi:Ne zaman isterseniz gelin.Siz bu yaşlarda yemek yapmaya zaman bulamazsınız.
-Teşekkür ederim çok naziksiniz.
Brad:Zahmet vermek istemeyiz.
Mark:Ne zahmeti hep bekleriz.
Saat 22,00’a geliyordu.Biz evimize döndük.O çamur gibi şeylerden sonra gerçek bir yemeğe ihtiyacım vardı.Sessizce evden çıkıp avlandık.İşte yemek dediğin böyle olur.Küçük bir ayının üstüne bir şey tanımam.Sonra eve geldik:
Brad:Ee napalım Annie.
-Evi mi düzenlesek.
Brad:Bence biraz ders çalışalım.
-Ama her gün çalışıyoruz.
Brad:Hala elektrikli eşyalar konusunda sorunların var.
-Tamam yaa off =)
Brad:Mız mızlanma.
-İstesem bu isteğini değiştirebilirim.
Brad:Senin alehine olur.Ben ders çalıştırmakla hiçbir şey kazanmıyorum.
-Tamam tamam. =)
Bütün gece çalıştık.Elektrik yeteneklerimi kullanmakta hala zorlanıyorum.Sonra okula gittik.Bir anda dondum.İnanmıyorum tam o imgeler gibiydi.Abim tam karşımdaydı…

1.Bölüm Sonu

ANNİE MUSAN 2. BÖLÜM

Onun düşüncelerini okuyordum ki bir anda ban döndü.Son derece sinirli bakıyordu.Gözlerinden ateş çıkıyordu denebilir.Birinin düşüncelerini okuması onu rahatsız etmişti.Bana düşünceleriyle “Tahmin edemeyeceğin kadar rahatsız etti” dedi.Oda benimkileri okuyabiliyordu.Bende ona düşüncelerimle “Rahatsız etmek istememiştim” dedim.Yanındakilere söylemiş olmalıydı.Çünkü hepsi benim kim olduğumu merak ediyordu.Yavaşça yanlarına doğru ilerledim.Biri büyüleyici güzellikte bir kız,öbürü oldukça sevimli bir ve güzel bir kız,biri kaslı ama fazla iri olmayan sarışın bir çocuk ve diğeride oldukça iri –yan komşumdan bile iri- bir çocuktu.Yan komşumdan bile iri lafına Edward güldü.
Edward:Hey ismimi nerden biliyorsun.
-Düşüncelerimi okuyabiliyordun dimi ?
Brad:Annie o mu ?
-Büyük ihtimalle.
Emmet:Her şeyi anlat ufaklık , dedi en iri olan.Ufaklık mı ? Tamam 17 gösteriyor olabilirim ama ben tam tamına 100 yaşındayım.
Edward:100 mü?
-Düşüncelerimi bölmezsen anlatmayı planlıyorum Edward.Ama önce sormam gereken bir soru var.
Edward:Yeterince sinirlerimi bozmaya başladın.
O olduğuna emin olmuştum artık.İmgelere gerek yok.Her şeyi ile eskisi gibiydi.
Edward:Kim olduğuma ?
-İsmin Edward Musan mı?
Rosalie:Burada konuşmayın herkes duyabilir.
Onu dinleyip daha kuytu bir yere geçtik.
Edward:Evet yani insanken Edward Musan’dı.
-İspanyol virüsü yüzünden hastanede sarışın bir doktor tarafından dönüştürüldün değil mi?
Edward:Evet.Tüm bunları nerden biliyorsun ?
-Aman Tanrım.Sonunda buldum seni.Bu gerçekten sensin.
Hemen boynuna atladım.Oldukça şaşırdı hepsi ve ağzımdan çıkan bir kelime onu ve diğerlerini daha da şaşırttı.
-Ağabey seni o kadar aradım ki.
Edward:A a ağabey mi ? Annie annie sen misin ? Ama ama nasıl olur?
-Evet benim ağabey Annie’yim.Bende dönüştürüldüm.
Alice:Bir Dakka bize ne olduğunu açıklayın .
Bu heyecanla ona nasıl anlatabilirdim ki ?
Edward:Hey Jasper.Annie’yi biraz rahatlatabilir misin?
Jasper:Karışmaman gerektiğini düşündüğümden devreye girmemiştim.Ama madem öyle istiyorsun …
Birden son derece rahat hissettim kendimi.
Edward:Şimdi her şeyi anlat Annie.Yani sen, benim kardeşim Annie , nasıl yani , hepsini anlat.
-Ağabey senden sonra hayatım kurtuldu.Betty ve ailesiyle beraber başka bir şehre taşındım.
Edward:Bizim mahalledeki küçük sarışın kız.
-Hatırlamana sevindim.Evet o.Daha sonra yani yaklaşık 5-6 yıl sonra bir gün Bettyle otururken zorunluluktan dolayı beni dönüştürdü.
Edward:O da mı vampir?
-Vampirdi.Artık hayatta değil.
-Vampirler ölümsüzdür, dedi beni rahatlatan çocuk.
Brad:Parçalanıp yakılana kadar.
-Beni dönüştürme nedeniyde buydu.Düşmanları gelmişti.Beni öldürmemeleri için ısırdı.Gelen düşmanlarını parçalayıp yaktı ama o da parçalanmıştı ve alevlerin ortasına düştü.Sonra Brad beni oradan aldı ve vampirlikle ilgili her şeyi öğretti bana.Geçenlerde bir imge gördüm.Ağabey seni bulduğumu gördüm.Ve hemen Forks’a geldim.
-Annie bu gerçekten sensin.Seni o kadar özledim ki şu 100 yılda.
Birbirimize sıkıca sarıldık.
Alice:Ben Alice Annie’cim.
-Memnun oldum.
Jasper:Ben Jasper.
-Memnun oldum.Bu arada güçlerin süper çalışıyor.Sen olmasan sakinleşmem uzun sürecekti.
Jasper:Sorun değil.
Rosalie:Ben Rosalie.
-Memnun oldum.
Emmet:Ben Emmet.
-Memnun oldum.
Edward:Bu arada Emmet’tan daha iri bi yan komşu bulamazsın .
-Oh düşüncelerimi oku oku sonra bana sat.
Edward:Seni gerçekten özlemişim.
-Bende. Ed…
Edward:İşte bunu özlemedim.
-Ama ben seviyorum.
Edward:Benim küçük tatlı cadı kız kardeşim vampirde mi olurmuş ?
Rosalie:Yani Edward böyle bir kardeş sevme yok.
Herkes gülmeye başlamıştı.Bir anda abim durdu.
Edward:Bir dakka yaa hey dostum sen kimsin.
Brad:Brad ben memnun oldum.
Edward:Adını değil kim olduğunu sordum.Bi dakka demin sen anlatırken “Brad beni aldı” dedin.Yoksa sen 100 senedir bu adamla mı berabersin?
Brad:O benim kardeşim.Aynı seninki gibi.
-İnanmazsan düşüncelerimizi oku =)
Edward:Bunu çoktan yaptım.
Brad:Edward merak etme 100 yıl boyunca ona zarar gelmesin diye her şeyi yaptım.Hala da yaparım bende senin gibi onun abisiyim.
Edward:Saol o zaman.
Emmet:Kıskanç abi.
Alice ve ben anında durduk.İkimizde imge görüyorduk.Kamera,tam güvenlik kamerasının dibinde konuşmuştuk.Düşüncelerimizi okuyan Edward da kaskatı kesildi.
Alice:Çocuklar kamera.
Emmet:Napacağız ?
Brad:Annie yardım edebilir.
Edward:Nasıl yani?
-Hayır yapamam.Biliyorsun yani daha iyi değilim.
Brad:Bunu yapabilirsin.Hey Emmet boyun kaç?
Emmet:2.15 ti en son.
Brad:Sevgilin var mı ?
Emmet:Yanında duruyor yaa.
Brad:Onu kucağına alıp şöyle tam karşıda durabilir misin?
Emmet:Tabi de niye ?
Brad:Birazdan öğrenirsiniz.Hadi Annie sıra sende.
-Umarım yapabilirim.
Emmet ve Rosalie beni kapatacak şekilde önümde durdular.Kameraya odaklandım.Gözlerim kıpkırmızı kesildi.Kollarımı iki yana açtım.Hafifçe havada yükseldim.Ayaklarım yere değmiyordu.Gözlerim daha da kızardı ve kameranın kayıtlarının silindiğini hissettim.Kamera ile bağlantımı koparıp aşağı indim.Sonra hemen oradan geri çekildik ve kameranın bizi göremeyeceği bir yere geçtik.
Edward:Bunu nasıl yaptın?
-Özel yetenek.
Rosalie:Kaç özel yeteneğin var.
-Gördükleriniz dışında birkaç tane daha.
Alice:Hım… Ailemizde bir güçlü daha oluyor. ve gülümsedi.
Brad:Aferim bak bu sefer iyi odaklandın.
-Bu sefer iş ciddiydi.
Emmet:Sen artık bizimle yaşayacaksın değil mi ?
Jasper:Tabi ki de başka nerede yaşayacak.
-Rahatsız etmek istemem.Hem zaten ev tutmuştum.
Dediklerimin fazla saçma olduğunu hissetmem uzun sürmedi.Ağabeyimle yaşamayacaktım da kiminle yaşayacaktım.
Edward:İyi fark etmen güzel.
-Mark’ın annesinin pastasını özleyeceğim. Dedim gülerek.
Alice:Pasta mı ? İğrenç.
Edward:Hala pastadan vazgeçemedin mi?
-Yok canım o kadar da değil =)
Alice:Hadi hadi derslere , senin dersin ne Annie.
-Fizik ilk dersim.
Emmet:Benimde fizik gel.
Edward:Emmet ona sahip çık başka çocuklara bakmaya kalkmasın ona bakan olursada karşında bir boz ayı varmış giib düşün , dedi Edward.
Emmet:O benimde kardeşim sayılır önlemimi alırım merak etme Edward , diye kahkaha attı.Alay ettiği besbelliydi.
Jasper:Edward sakin ol kardeşim , ve onu sakinleştirdi.
Edward:Hadi derslere , diyerek son noktayı koydu.
Brad:E size iyi dersler ben gideyim artık.
Alice:Siz de bu okulda değil misiniz.
Brad:Okul için büyüğüm. =)
Emmet:Hehe bizde =).
Brad:Hehe =). Annie arada uğrarım sana =) Beni unutma.
Edward:Bizle kalmayacak mısın?
Brad:Yok =) Siz ailecek takılın =) Ben evimde mutluyum ormanında yanında ohh süper. =)
Rosalie:Vejeteryansınız yani ?
Brad:Kesinlikle.
Jasper:Tamam o zaman =). Birlikte avlanalım bu akşam.
Brad:Olur akşam görüşürüz.
-Görüşürüz.
Ve Brad gitti.
Rosalie:Kolay gelsin ,
-Yıllardır aynı dersi okumaktan bezdiğimi saymazsak bir sorun yok , dedim ve hepsi güldü. Çünkü bu durumda hepimiz aynıydık.
Emmet:Hadi bakalım Annie Cullen derse,.Evet artık Annie Cullen’dım.Ağabeyim yanımda olduğu sürece soyadımın ne olduğunun bir farkı yoktu benim için.Ağabeyim nerdeyse bende orada olacaktım artık.Düşüncelerimi duyan Edward bana sıcacık baktı.Düşündükleri kelimesi kelimesine aklıma kazındı :
“.Benim minik Annie’m,pasta canavarım,yıllar sonra ona tekrardan kavuşmuştum.O benim için her şeyden özeldi.Ve onu kimseyle paylaşmaya niyetim de yok.Etrafındaki erkekleri öldürmek iyi bir fikir olabilir.Ağlayabilsem gözümden bir iki yaş düşeceğine emindim.Benim küçük cadım geri dönmüştü ve yıllar ondan hiçbir şey eksiltmemişti.Hala aynı küçük cadıydı.Benim küçük tatlı cadım.”
.Birbirimize gülümseyip derse girdik

ANNİE MUSAN (CULLEN) 3. BÖLÜM

Dersler gayet sıkıcıydı.Emmetla aynı sırada oturuyoduk.Saolsun çok(!) minyon tipli olduğundan her hareket ettiğinde sıradan aşağı uçuyodum.Böyle geçen bikaç dersten sonra okul bitti.Eve yürüyerek gitmeyi tercih ettik.Ama Alice ve Jasper arabayı aldılar.Başka bir yere gitceklermiş.Baş başa .
Rosalie:Ee Annie alışabildin mi okula ?
-Alıştım yaa bi sorun yok A pardon bir sorun var Emmetla beraber sıraya sığamıyoruz.
Herkes kahkaha attı.
Emmet:Aa iftiraya bak.Küçük cadı senin yüzünden sığamıyoruz sıraya.
-Benim yüzümden? İncecik insanım daha ne istiyosun ?
Edward:İnsan ?? Gülmeye başladı.
-Ne fark eder
Rosalie:Hımmm ok
Emmet:Çocuklar bu akşam avlanıyoruz dimi.Baya susadım.Okulda zor dayandım.
Edward:Çok kötüysen avlanalım hemen.
Emmet:Yok akşamı bekleyebilirim.
Rosalie:A şu elbise ne güzel dimi Annie ?
-Cidden çok güzel.Bakalım mı ?
Rosalie:Olur .
Emmet:Kızlar işimiz var Annie’nin evini toplayacağız sonra Carlisle ve Esme ile tanıştırcaz eşyalar yerleşcek ohooo…
Rosalie:Siz yürüyerek gidin biz alıp yetişiriz size
Edward:Ev nerdeki?
-Ormanın güneyindeki küçük apartmanların olduğu yerde.Yanında okul var.25 numara.En üst kat daire 6.Kaybolursanız kokumdan bulun işte aa .
Emmet:Tamam biz yavaş yavaş gidiyoruz
Rosalie:Tamam aşkım.
Onlar yavaş yavaş ilerlemeye başladılar.Biz hemen kıyafeti denedik.Dükkandaki çocuk Rosalieye hayran oldu.Düşünceleri o kadar komiktiki elimde olmadan gülmeye başladım.Rosalie beni anladı.Yazık çocuğa “Acaba numarısını istesem verir mi? Acaba deminki ayı gibi çocuk yada öbür çocuk sevgilisi mi?” gibi şeyler düşünüyodu .
Rosalie:Hadi Annie alıp gidelim.Emmetla Edwardı bekletmeyelim.
-Tamam canım .Hala sırıtıyodum.Rosalie beni öldürcek .Dükkandan çıktık Edwardla Emmeta yetişmek için koşmamız gerekiyodu.Ama insan içinde koşamicağımızdan bizim hızlı yürüme insanların koşma dediği şekilde ilerledik.
Rosalie:Annie seni öldüreyim mi?
-Ama düşünceleri çok komikti napayım
Rosalie:Milletin düşüncelerinden uzak dur.
-Elimde değil
Rosalie:Sen bekle ben Edwardın yanında erkek konusunu açayım da gör.
-Tamam düşünceler yok La la la la .Şarkı söylmeye başladım.Ama düşünceler hala bağırıyordu.Rosalie tehtit etmeyi biliyo .Bi anda Alice ve Jasperı gördük.
Alice:Heyy fıstıklar gitceğiniz yere bırakalım mı ?
Rosalie:Alicecim Jasperla ilgilen bizle değil .
Alice:Bakıyorum neşen yerende Rose.Bu arada Annie niye şarkı söylüyosun?
-Rosalie saolsun süper tehtit ediyo.
Alice:Öyledir
-Düşüncelerden uzak durmak için ama hiçbir işe yaramıyo.
Jasper:Oy yazık sana
Rosalie:Jasper hayatım sen ilerliyosun böylede nereye gittiğimizi biliyomusun ?
Jasper:Bu kız çok zeki
-Benim eve gidiyoruz sen git ben sana tarih etcem.
Bizim eve vardık.Emmet ve Edward yeni varmışlardı.E naspınlar biz yetişcez diye yavaş yavaş gidiyolardı.
Jasper:Bu ne hız biraz yavaşlayın arkadaşlar .
Edward:Bunların ne işi var sizle ?
Rosalie:Özel servis canım .
Emmet:Ohh biz yürüyelim siz arabayla …
-Ayy çok yoruldunuz dimi ?
Alice:Yaa pek yorulmuşlar yazık
O sırada Markı gördüm.
Mark:Selam Annie.
-A selam ne haber.
Mark:iyidir senden?
-İyidir.
Edward:Kimsin sen?
Mark:Mark ben nolmuştu?
Edward:Niye selam veriyosun kıza.
Mark:Arkadaşımda o yüzden.
-Ağabey abartma.
Emmet:Edward dostum sakin.
Jasper:Cidden Edward arkadaşı kızın işte.
Edward hafifçe hırladı.Ama Jasper onu sakinleştirdi.
Mark:Aman çok korktum.Senin kız kardeşin diye konuşamayacak mıyız ?
Bu Mark çok salak.Emmet hemen ağabeyimi tutup uzaklaştırdı.
Alice:Mark konuştuklarına biraz dikkat et Edward biraz daha sinirlenirse onu kimse tutamaz.
Mark:Ondan korktuğumu kim söyledi.Ayrıca Annie onun kızkardeşi diye konuşma yasağımı koyucak
-Tamam Mark ağabeyim sadece bu aralar bana karşı fazla hassas.
Mark:Belli oluyor.
-Bu arada ben taşınıyorum.
Mark:A niye?
Jasper:Artık bizimle yaşıyacak.
Mark:Hımm.Umarım tekrar görüşürüz.
-Kesinlikle.
Mark:Kolay gelsin size.Hoşçakal Annie.
-Hoşça kal.Annene selam söyle yemeklerini özleyeceğim.
Mark:Arada gelip yersin .
-Olur.
Ve Mark gitti.Mark gider gitmez Emmet ağabeyimi serbest bıraktı.
Edward:Kim o Annie
-Arkadaşım ağabey.
Rosalie:Hadi eşyaları toplayalım.
Brad:Kolay gelsin =)
Edward:Hoşgeldinizz =)
Brad:Bu akşam sizi ekeceğimi söylemek istedim.
-Niye ??
Brad:Arkadaşlarımla buluşucam canım.
-Tanıyo muyum?
Brad:Hayırç
-Tamam.
Sonra eve geldik.Esme dedikleri kadın evdeydi.Onu uzaktan hissetmiştik.Ama Carlisle yoktu.Acaba beni nasıl karşılayacaklardı.İmge görmemiştim bu konuda.İlginç…Eve girdik.
Alice:Anne biz geldik.
Esme:Hoş geldiniz çocuklar arkadaşınız kim.
Çok şaşırmıştı,”Bir insan mı o ama öyle kokmuyor.”.Ağabeyim benden önce davrandı.
Edward:O bir insan değil anne.
Bir anda şok olmuştum.Ağabeyim ona anne dedi.”Anne” bu sözcüğü bir başka kadın için nasıl kullanırdı.Ağlayabilsem kesinlikle ağlardım.
Edward:Annie o hepimizin annesi gibi hepimiz ona anne deris Carlisle da baba.
-Ama … ??
Esme:Nolduğunu biri bana anlatabilir mi? Ve kızın kim olduğunu.
Jasper:Uzun hikaye yani baya uzun.Onlar anlatsın.
Edward:Tanıştırayim Annie.
Esme:Memnun oldum.
-Bende.
Hala ağabeyimin ona anne dediğini düşünüyordum.Ama eğer ağabeyim ona anne diyorsa demekki çok iyi biri.Ağabeyim bana memnun bir şekilde baktı.
Esme:Annie ne güzel isim.Yani ?
Edward:Kız kardeşim.
Esme:Ne ? Bi dakika
Edward:Evet.
O sırada bir adam içeri girdi.İnanmıyorum bu ağabeyimi dönüştüren adam.Bu yüzü asla unutamazdım.Demek ki ağabeyimi tek başına bırakmamış.Ona sahip çıkmış.
Carlisle:Misafirimiz mi var ?
O da çok şaşırmıştı.
Esme:Evet canım.Merak etme yalnız değilsin bende hiçbir şey anlamadım.
Carlisle:Bir dakika ya bu yüz fazla tanıdık.İsmin ne küçük hanım.
-Annie.Yüzümü unutmamışsınız.
Emmet:Siz tanışıyor musunuz?
-Sayılır.
Carlisle:Annie Annie.Buldum.Annie küçük kız.Edward’ın…. Ah Annie bizi bulabilmiş olman çok güzel.
Bana sarıldı.O çok iyi bir doktordu.Aynı zamanda çok iyi bir insan.Hala iyiliğinden bir şey eksilmemiş.
Esme:Yani olan biteni anlamayan bir tek benim.
Esmeye olayları anlattık.Sonra ormana ava gittik.
Edward:Annie ?
-Ben bir canavar değilim ağabey.Bu soruyu duymamış olayım.
Edward:Daha duymadın zaten zeka küpüm.Düşüncelerimi kurcalamayıda bırak.
Alice:Buyurun Edward bey nasıl oluyomuş anlayın .
Rosalie:Olan bize oldu.Şimdi Annie de duyacak bizi.
-Hehhehehe.
Esme:Haydi çocuklar yemeğe.
Herkes gülmeye başladı.
Jasper:Emmet nerde ?
Edward:O çok susamıştı.Şimdi ayılarla oynuyodur.
Daha da gülmeye başladık. Sonra yemek yiyip eve geldik.Herkes odasına çekildi.Uyumayız ama zaten çiftlerin özel işleri oluyor =). Odamı düzenliyordum bende sonra kapı çaldı.
Edward:Gelebilir miyim?
-Tabi abi gel.
Edward:Napıyosun
-Hiç etrafı düzenliyordum
Edward:Aferim
-Bende seni çok özledim.
Edward:Gel buraya. Abimin yanına gittim.Sıkıca sarıldım ona.Bunun için nerdeyse 100 yıldır bekliyordum.Sonra beraber yatağa uzandık.Abim saçlarımla oynamay başladı.Küçükken bu çok hoşuma giderdi.Hala da öyle.
Edward:Saçların hala yumuşacık.
-Annemin tarağını kullanıyorum hala.
Edward:Bende onları çok özlüyorum Annie ama hayat devam ediyor.Sende bunu biliyorsun.İyi yanından bak en azından birbirimizi bulduk.
-Seni bulmak için bütün dünyayı dolaştım.
Edward:Senin yaşadığın adına en ufak ümidim olsaydı emin ol bulurdum seni.
-Biliyorum bebişim.
Edward:Bebişim =)
-100 yıldır yalnız mısın?
Edward:Yalnız mı ? Hayır canım.Bak Carlisle var Esme var Alice var Emmet var Jasper var Rosalie var.
-Onlardan bahsetmediğimi biliyosun.
Edward:Hım.Bi yengen var.
-Nee =) Bunu daha önce söylemeliydin =)
Edward:Fırsat olmamış =)
-Nasıl biri kaç yaşında adı ne nerde niye görmedim
Edward:Sakin küçük cadı.Güzel ve iyi biri,ismi Bella bir haftalığına annesinin yanına gitti birkaç güne burada ve 17 yaşında.
-17 mi ? Gerçek yaşını sordum.
Edward:Gerçek yaşı o zaten.
-Nasıl yani ?
Edward:Bella bir insan.
-Ne ??
Edward:Evet o bir insan.
-Ama yani bir insan yanında ?
Edward:Okula nasıl gidiyoruz küçük cadı.
-İkisi farklı olaylar ama madem seviyosun o zaman sorun yok =)
Edward:Evet =)
-Korkmuyosa iyi =)
Edward:O korkmaz =)
-Tanışalım yengeyle =)
Edward:Sen çok konuşuyosun küçük cadı =)
-Abi en çok neyi özledim biliyomusun?
Edward:Neyi özledin?
-Gök gürültüsünden korkup senin odana gelip sana çaktırmadan yanına yatmayı.
Edward:Her seferinde hissederdim.Hatta gök gürlediğini duyunca yatakta yer açardım.
-Hissettiğini biliyodum çünkü yatar yatmaz bana sarılırdın ve “Korkma minik cadı” derdin.
Edward:Her sabah korktuğunu yüzüne vurduğumda “Ben yanına gelmedim sen rüya görmüşsün” derdin o yarım yamalak konuşmanla =).
O sırada gök gürledi ve abim bana daha sıkı sarıldı.
Edward:Korkma minik cadı.

ANNİE MUSAN (CULLEN) 4. BÖLÜM

-Artık asla korktuğumda sana sarılıp uyuyamicam.
Edward:Evet uyuyamıyo olabiliriz ama bak gene gök gürledi gene korktun gene yanımda yatıyosun tek fark uyumuyo olmak.
-Artık korkmuyorum da.
Edward:Emin misin?
-Hayırr =).
Edward:Hehehehe.Ben en çok neyi özledim biliyomusun?
-Neyi?
Edward:Seni gıcık etmeyi .
Yatakta doğruldum ve dizlerimin üstüne oturdum.
-A tabii ağabeylerin özel yeteneği zaten bu gıcık etme olayı =).
Edward:Çok konuşma döverim.
-Acımaz ki acımaz ki .
Edward:Ben vurayim de sen ondan sonra düşün.
-Seni şikayet ederim kapı komşuma =) O da ayı gibi .
Edward:İlla sinirlerimi bozcaksın.
-Kesinlikle.
Edward:Ben senin o kapı komşunu akşam yemeği yapmayım da.
-Şakaydı tamam şaka.
Edward:Bak Annie’cim yıllarca bensiz kalmak sana bişeyi unutturmuş.
-Neyi?
Edward:Ağabeylerin daima kullanıcak kozları vardır ve sadece ağabeyler gıcık eder .
-Hımm ok.
Sabaha kadar abimle oturup eski günlerden konuştuk.Sabah okul yoktu.
Jasper:Ee napalım?
-Normalde napıyosunuz ?
Esme:Genelde ava giderdik ama daha dün gittik
Rosalie:Biraz spor mu yapsak ?
Carlisle:Şimdi koşamicam
Emmet:Noldu Carlisle yaşlandın mı ? xD
Carlisle:Dile kolay 500 yaşına geldim.
Esme:Hala 30larında gibisin hayatım.
Alice:Neden acaba ??
Esme:Alışverişe gidelim mi kızlar ?
Carlisle:Yok canım başka şeyler yapın.
Esme:Niye ?
Bu sırada Alice ve Rosalie gülmekten bayılcak gibi oldular bende düşüncelerinden dolayı gülme krizine girdim.
Carlisle:Hayatım ben sadece bi doktorum yani küçük bi ülkenin kralı olduğumu kim söyledi.Son alışverişte 60.000 $ fatura geldi.Aynı hafta içinde 120..000 $ fazla değil mi?
Esme:Ya Carlisle sanki yemek harcamamız var, su harcamamız var .Ya kıyafet ya mobilya alıyorum.Neyse ama 1 hafta sonra beni kimse tutamaz.
Edward:Anne ben olsam bu lafların altında kalmazdım.Hele neler düşünüyo bi duysan.
Alice:Görüyorum anne yakında sana sokağa çıkma yasağı koyucak.
-Bende görüyorum bu işin sonu kötü.Ayrıca düşünceleride hiç iç açıcı değil.
Esme:Carlisle !!!!
Carlisle:Hayatım yalan söylüyolar bak nasıl gülüyolar.
Esme:Hepsimi yalan söylüyo.
Carlisle:Aşkım ben sana hiç böyle şeyler yaparmıyım.Hatırlamıyomusun geçen ay bi hafta içinde 250.000 $ harcama yapmıştın bişi demişmiydim.
Esme:Harcamalarımı mı sayıyosun Carlisle !!!!
Carlisle:Bende sizi parçalayıp yakmazsam.
Esme:Çocukları tehtit etme.
Biz bu sırada gülmekten doğru kelimeyi bulamıyorum.İşte aşırı derecede gülüyoruz.Bir anda pat diye bi ses oldu.
Esme:Emmet ben sana demiyomuyum gülerken şu koltuklara atlama diye.
Maalesef artık bi koltuğumuz yoktu.
Carlisle:Heh hayatım hadi sen git koltuk al.(Cüzdanını çıkarıp Esmeye verdi) Nakit yetmezse bak burada bissürü kart var hepsini kullan tamam mı canım hadi seni seviyorum hadi kızlar bekletmeyin annenizi.
Esme cüzdanı yere fırlattı.Gülmemek için zor tutuyodu herkes kendini.
Esme:Bak Carlisle beni çok kırdın kolay affetmicem seni sen bana resmen paranın hesabını sordun lütfen peşimden gelme.
Esme dışarı çıktı.Bütün kızlar peşinden gittik.Sonra içerde konuşulanları dinledik.
Edward:Büyük ayıp ettin baba.
Emmet:Asla affetmicek seni.
Jasper:Ben olsam bende affetmezdim.
Edward:Kendini affettirmek için bişiler yap bence.
Carlisle:Ne yapayım çocuklar bana akıl verin.
Emmet:Şöle güzel bir sofra hazırla.Evi güzelce süsleyelim mumlar filan.İnsanken hiç yapmadın mı?
Carlisle:Hayır.Ama ne sofrası hazırlicam yemek yemiyoruzki hem ya mum evi yakar ve bizde yanarsak.
Jasper:Sende insanı delirtirsin hee.
Edward:Bak şimdi şöle yapıcaz.Biraz komik ama doktorluk forsunu kullanarak kan bankasından bikaç ünite kan alıcaksın.Sonra onları bikaç şarap şişesinin içine koyucaz şarap bardaklarımızda var.Sonra etrafı mumlarla süsleriz.Bizde evden kaçarız.
Carlisle:Öyle yapalım o zaman.
Sonra biz ilerlemeye başladık.Evden baya uzaklaştık.Hiç birimiz çıt çıkarmıyoduk.Evden yeterince uzaklaşmıştık.Artık bizi duyamazlardı.Hepimiz gülmeye başladık.
-Tahmin edemeyeceğimiz kadar korktu.
Alice:Hehehe
Esme:Zaferrr
Rosalie:Vampir ya da insan biz kadınlardan her şekilde korkulur
Esme:Kesinlikle.
-Alice olacaklar süper dimi.
Alice:Evet.Onları gördüğüm için daha da gülüyorum hehehe.
Esme:Bizede anlatın.
Alice:Olmaz.
Rosalie:Anne bu fikri nerden buldun.
Esme:Ee benimle hiç ilgilenmiyodu bu aralar.Bende böyle bişi yaptım.
-Bravo
Alice:Hadi alışverişe
Alışverişe gittik.Birsürü kıyafet denedik.Bikaç parça bişi aldık.Yani fazla değil kişi başına 20 poşet.Tabi Esme 30 çünkü onun özel bi amacı var .Bu kadar alışveriş fazla geldi ama yinede alışverişe devam ettik.Sonra abimlerin çağrısını aldık.Bu eve gel demekti .Alice ve ben evin nasıl olduğunu görmüştük.Gerçekten çok güzel hazırlamışlar.
Alice:E hadi Esmecm sen kocanın yanına…
Esme:Bak bak bak alayda edermiş.
Rosalie:Hehehe .
Evin yanına geldiğimizde abimler çıktı ve Esme içeri girdi.Bizde onları duyamamak için baya uzağı gittik.Zaten olcakları görmüştük ama olsun bari düşünceleri duymayalım.Gittik ormanda oturduk.
Edward:Siz kadınlardan korkulur hee.
Jasper:Aşkım sen böyle yapmazsın dimi…
Alice:Belli olmaz benle ilgilenmezsen olabilir tabi .
Jasper:Ama ben duygularından anlarım gerçek olup olmadığını…
Alice:Korkudan bakabilcekmisin duygularıma heheh
Emmet:Ya benim güçler böle şeylere çalışmıyo ben napcam …
Rosalie:Benle ilgilencen aşkım…
Emmet:Her zaman…
-İzninizle ben biraz dolaşıcam…
Edward:Bende geliyorum canım…
Rosalie:Niye gidiyosunuz…
Jasper:Çocuklar gitmeyin yaa tamam düşünceleri sildik…
Emmet:Sizin işte zor hee
Edward:Öyle be abi Oğlum kamyoncumuyuz biz Sizin işte zor diyo
Emmet:Hehehe Ya bişiler atıştırsak mı ?
Rosalie:Emmet çok yiyosun yaa
Emmet:Aşkım napıyim bu vücudu nasıl doyurcam
Jasper:Seni hayvanat bahçesine götürelim
Edward:O da kesmez seni .
Alice:Ayy yarın okul var dimi
-Okula gitmekten bıktım bide her dersi 100 kere görüyoruz
Emmet:Sıra arkadaşım benim
-Sıra arkadaşı değiliz biz Emmet sayende olamıyoruz çünkü ben o sırada oturamıyorum
Herkes kahkaha attı.
Rosalie:Anlıyorum seni
Jasper:Ya benim canım sıkıldı yarış mı yapsak
Edward:Ben yenerim
-Emin olma
Rosalie:Yani Edwardcım
Edward:Görücez
Yarışa başladık ve abim kazandı aman havasından geçilmez artık
Edward:Ee ben dedim ailenin en hızlısı benim
Emmet:Bilek güreşine gel
Edward:Hehehe yok
-Aman havandan geçilmez artık
Alice:Artist işte
Rosalie:Bi de bana diyosunuz hee
Jasper:Yok canım seni geçemeyiz o konuda
Herkes güldü ama Rosalie öyle bir bakış fırlattıki kolaysa gül
Emmet:Tamam aşkım sakin
Jasper:Güneş doğmak üzere eve gitsek mi
Edward:Gidelim kızlar bişi görüyomusunuz
Alice:Yok yok gidelim
Birden bire hepsi durdu.
Edward:Annie ?

4.BÖLÜM SONU